|
oge II e bed vuur troane los ze sjtreume sjtank óp verdrink nit dri tseech ze sjemde sjmiltst in de oge va d’r angere deë diech beziet zörg deelt dieng troane druegt i jeboert va leefde oane leed jing vroag noa troeës sjwieje-wöad klinke i sjpraeche troane-zaots ziech endere zus i versjtendnis klinke oes d’r mónk va d’r angere tseech diech i die leed sjwaach hitsjt da sjtuts e jesjenk va sjuts vuur diech hu d’r angere mörje los troane verdampe in iech bin vuur diech doa ainfach sjterk hod va diech |
||||
|
|
Joelie
Zivve joelie is i Nederland d’r Daag van ’t Meersje. ’t Is e iedee va de Efteling en woeët vuur de ieëtsje moal jehaode óp zivve/zivve/tswaidoezendzivve. Deë daag velt ummer óp zivve/zivve umdat de zivve e vöal jebroecht en óch wal ins e magiesj tsiefer is i meersjer.
Planete
Mars in d'r oavendsjiemer vrij neer in 't weste. Venus va deep in de naat in 't ostnordostee. Jupiter in d'r mörjesjiemer neer in 't ostnordoste. Saturnus in de tswaide helf v a de naat in 't nordoste.
16 joelie
An 't bejin va d'r mörjesjiemer sjtunt Saturnus en d'r mond kótbijenee.
D'r jank van de tsiet
Ing verzamloeng va jediechte en sjtuks-jer proza. D'r sjriever Wim Heijmans nimt d'r leëzer mit óp inne sjpatseerjank durch 't joar. 't Bóch kan me krieje in de bucherjesjefter Deurenberg i Kirchroa.
|
Vertaling gedicht 'klanke' (boven aan de pagina!)
klanken |
Kroa
De winktertsiet vingt vuur de manslu van de bank aa in de waech vuur Allerhillieje. ’t Ieëtsjte van de winkerfeste. De bank bliet de komende tsiet jemindlieg leëg. Dizze mörje zunt ze al vrug óp d’r kirkhof. De zon kunt jraad óp. D’r mörjenieëvel hingt nog uvver ’t land. D’r oam van de manslu tseecht ziech. Durch isjpannoeng van ’t sjoefele. En ’t jesjprieëch uvver de lu die doa bejrave ligke. Óp de jraver van ’t vurriegs joar ligke noen sjting. Bij d’r Lennet en d’r Sjang mit zieng vrauw. D’r Karl sjtelt ziech ins reët. Wiest d’rhin.
‘Al e joar um. Zoeë jeet dat vuur d’r inne weëd ’t ligke langer. Vuur d’r angere kunt ’t kótterbij.’
Hingenaa is e frisj jraaf. Van ing jong vrauw. D’r Dris sjoefelt d’rneëver.
‘Vöal tse jónk.’
D’r Hain kunt neëver hem sjtoa.
‘Dat hant vier nit tse besjtimme, Dris.’
De sjtim van ing van de vrauwlu klinkt uvver d’r kirkhof. ’t Is tsiet vuur d’r kaffe en bruedjer. ’t Sjmaacht hön in de vrugde van d’r kirkhof. De zon sjtiegt jet hoeëjer. Ing kroa vleit uvver. Sjwats in oranje. D’r Karl kiekt ins d’rhin.
‘Dat huet allenäu bijenee.’
Inne daag wirke ze óp d’r kirkhof. De vrauwlu zörje vuur de jraver die nit mieë bezoeëd weëde. Zóndieg treffe ze ziech werm. Dis joar mit de harmonie d’rbij. Waal óp aafsjtand. Alling de tas kaffe mit ’t druupje d’rnoa kan nog nit. Dat dunt ze da mar heem. Mit de jedanke an ’t nieëkste fes. Dat is óngerweëgs. Ing mörjezon. Oane kroa. Die losse ze ’t lifste langs vleie.




